Daar sta ik. Nog wat onzeker over de opdracht die we net hebben gekregen. “Ok, Chinees worstelen dus” verbreek ik de stilte.
De boom van een kerel tegenover me grinnikt. Hij neemt de groet aan en buigt: “Respect”. “Ja, respect” buig ik terug. We steken onze handen uit en leggen de handpalmen op elkaar. “Verloren zaak” schiet er door mijn hoofd, net voordat de boom duwt. Hard schiet ik naar achteren. “Sorry” zegt hij geschrokken. Ik herstel me. “Kom op Lin…vanuit je buik”. Ik zet mijn beide benen stevig op de grond. Adem uit en kijk langzaam op naar mijn partner. “Ok” zeg ik zacht. Tot mijn verbazing houden we elkaar dit keer in balans. Ik scoor zelfs mijn eerste punt door onverwachts in zijn duwbeweging mee te gaan. “Water!” besef ik. Met mijn zus doe ik hetzelfde, alleen met de ogen dicht. We zijn allebei verrast door de kracht van deze ervaring. Midden in die Utrechtse gymzaal staan we heel even ècht met elkaar in verbinding. Volledig opgaand in het moment. Bijzonder om dit met elkaar te delen. Vanaf dat moment voel ik de waarde van het gronden en de kracht van je houding. Je vergeet zo makkelijk dat je uit hoofd èn lichaam bestaat.
Ik wist voor dit weekend al dat om sociaal vaardig te zijn, je jouw grens moet herkennen en die van de ander. Freerk legt uit “we hebben allemaal een WARRIOR in ons. De rots en water methode laat je die met al je zintuigen spelenderwijs ervaren en omarmen. Zeer effectief en broodnodig voor kinderen vandaag de dag”. En voor volwassenen, weet ik nu. Op de laatste dag mag ik als eerste mijn plankje met ‘mijn doel’ breken. Ik zit voor de groep en het lukt me mezelf af te sluiten. Het moment dat het plankje breekt bèn ik die WARRIOR. En zo blij als een kind. Ik sta met een brok in mijn keel te kijken bij mijn zus. Je ziet bij haar hetzelfde proces gebeuren.
Een week later komt mijn dochter van 4 thuis van school. Ik vraag “hoe was je dag? Wat heb je gedaan?” In plaats van de standaard “niks” begint ze nu te stampen, slaat ze op haar dijen en buik, gooit ze haar handen in de lucht en drukt ze een denkbeeldige bal onder water terwijl ze dramatisch uitademt. Ik ben onder de indruk en wacht op wat er komen gaat. Ze straalt als ze haar linkerhand balt en haar rechterhand er voor haar borst overheen legt. “Sperect mama” zegt ze, bloedserieus. Dan buigt ze snel en huppelt vrolijk weg. “Kijk”, denk ik en glimlach “die komt er wel”.
Praktisch
De rots en water methode verwerk ik actief in al mijn trainingen. Manon en ik werken op dit moment vanuit onze expertises aan een trainingsaanbod voor ouders en kinderen.
Wat is?
“Rots en Water® heeft als doel het verbeteren van zelfbeheersing, zelfreflectie, zelfvertrouwen, en communicatieve en sociale vaardigheden. Daarnaast zijn de preventie van geweld en van seksueel geweld, het leren maken van eigen keuzes en het leren gaan van een eigen weg belangrijke thema’s” (www.rotsenwater.nl)
Film met de bedenker: Freerk
Wetenschappelijke onderbouwing van de methode door dochter Jelline
