“Het is wel rennen hoor, de laatste weken” puft Sandra Roozen.
Eigenaresse van het succesvolle label PUC. “Zoals vandaag, wanneer blijkt dat een geplaatste order van 10 portemonnees er 100 moeten zijn. Dat is slikken, want we maken alle producten zelf.
Dan denk ik wel even: we emigreren morgen naar Montreal. Ga ik werken in een koffietentje en gewoon de hele dag illustreren haha”.
Als vormgeefster bij een groot reclamebureau verdient Sandra goed. Totdat ze voelt “dit is me te groot, dit moet anders” en ze ontslag neemt. Ze opent een eigen tassenwinkel, die ze weer opdoekt omdat het winkelleven niet bij haar past. Ze besluit haar eigen merk op te zetten van zelf ontworpen tassen uit restmateriaal, die op meerdere plaatsen in Nederland te koop zijn. “De ruimte had ik nog, de tassen deed ik nog steeds”. Voor het label kiest ze de naam ‘PUC’: Personalized Unique Collection”. “Dat bekt lekker en werkt ook in het buitenland”.
“Een merk neerzetten is natuurlijk best een ding” lacht Sandra. “Dat lukt niet zonder hulp. Ik heb veel overlegd met mijn vriend, die zelf ook uit de reclame wereld komt. En via een netwerkborrel ontmoette ik een commercieel adviseur. Aan hem heb ik veel gehad op die momenten dat je het niet wil horen. Waarbij je ‘Jahaa’ denkt bij je partner en ‘misschien is dat wel zo’ bij een buitenstaander. De belangrijkste keuzes maak ik als het bijna mis gaat. Die twee stappen vooruit en drie stappen terug, daar leer ik het meest van. Zo werkte ik in het verleden met een naaiatelier. Tot het moment dat ik een tassenorder van een grote klant te laat binnenkreeg, met versneden leer en een slordige afwerking. Ik schrok me kapot. Ik heb direct de klant gebeld en open kaart gespeeld. Die gaf me gelukkig de tijd om het op te vangen. Ik heb er toen bewust voor gekozen om alle orders zelf te maken. Gelukkig werk ik veel met stagiaires via het HMC, dat helpt je er door. Zij krijgen echt die specifieke opleiding, daardoor kan ik veel aan ze overlaten”.
Sinds kort heeft Sandra een agent die het label vertegenwoordigd in Nederland. Daarnaast ontvangt ze bestellingen vanuit Europa en is PUC nu ook te koop in Japan. “Dit succes is vrij recent” legt ze uit. “Er is geen handboek dat je er op na kunt slaan. Je moet het vooral zelf uitzoeken en in beweging blijven. En kijken wat voor jou werkt. Tegenwoordig deel ik veel. Dat ik een naaiatelier zou willen bijvoorbeeld. Dan krijg je ook reacties ‘dat kan ik voor je opzetten’. En dan denk ik: Ja, top! en direct daarna: hoe dan? Personeel, wil ik dat? Dat is weer een hele nieuwe fase. Grote klanten zeggen nu ook: ‘ik wil die witte tas en niet met zes kleuren wit’. Restmateriaal werkt voor hun niet. Dan ga je opnieuw in overweging. Weet je, als je begint denk je ‘dit wordt het’. In werkelijkheid ga je constant dat groeiproces door. Vaak gebeurt dit automatisch. Al heb ik, nu PUC ontploft is, soms het idee dat ik hijgend achter die kar aan ren. Tegelijkertijd weet ik dat een vooropgezet, papieren plan voor mij niet werkt. Ik moet doen. Leren van vallen en weer opstaan. Over tien jaar? Kan ik wel eens iets heel anders aan het doen zijn, of zit ik toch in Montreal! Ik heb geen idee”.
Wil jij werken bij PUC? Sandra zoekt mensen met hart voor het vak, die ervaring hebben met het stikken van leer, het omgaan met leermachines en met het maken van tassen. (harde eis).
Ben jij dat? Stuur je CV en portfolio naar: info@pucbag.nl tav Sandra Roozen.
Meer PUC? Bekijk: de website / Instagram
“Ik ben fan!”
